IGLDOTIK ORIORA

Lehenengo autobuzez hasi ginen bidaia. Baino hasierara joateko bakarrik. Ez ginen Igeldon, ibili behar genuen. Gu errepidetik hasi ginen eta ni ia-ia azkena nintzen, baino korrika hasi nintzen. Justu-justu lehenengoa negoenean, gelditu ziren, besteei itxoiteko. Gero berriro ibiltzera hasi ginen. Tomas leku batean sartu zen, baina ni ez nintzen sartu. Atera zirenean, ondo-ondoan zegoen parke bat. Baskaldu nuenean eta 30 minitu geroago, berriro ibiltzen hasi ginen. Orion negoenean bakarrik autobuseri itxoin behar genuen. Ni ondo pasatu nuen eta beti nire lagunekin negoen gainera.

Bazen behin bi  lagun eta ni eskursio batean. Oriora joan behar ginen. Parke batean ginen, eta ez genekien nora joan. Orduan irakasleei itxoitea pentxatu genuen. Ez genuen geldialdi gehiago egin.

 Gero galdu ginen  eta korrika hasi ginen. Ez genekie  nondik joan. Ordu bat pasa ondoren  lurrean mapa bat aurkitu genuen. Piskat geroago autobusa galdu genuen eta korrika bere atzetik joaten hari ginen. Eskolara buentatu ginen eta autobusetik ateratzen ginela egin genuen broka ez botatzeko. Leer eginda bukatu genuen. Baina  ez dute inoiz jakingo egin duguna. 

BESTE GARAI BATEAN, BESTE LEKU BATEAN

Erantzun bat izango balitz, berak aurkituko luke. Azkenean erantzuna irla batean zegoen.

 Bidea hartu zuenean uretara erori zen. Uretan, gauza asko gertatu zitzaion. Adibidez:
 Bale bat jan, marrazo batengatik ihes egin, piraina batzuk koska egin, olagarro bat harrapatu ... Baina azkenean lurreratu zen.

 Irlara iritsi zenean, laberinto bat zegoen. Ordu bat behar izan zuen erantzuna aurkitzeko. Erantzuna zen pista bat lana izateko.